Het korte leven van i-mode (1)

Vandaag is het 13 jaar geleden dat KPN de mobiele contentdienst i-mode lanceerde met een paginagrote advertentie in landelijke en regionale dagbladen. Het telecombedrijf had van het Japanse telecombedrijf NTT Docomo een licentie gekregen voor de exploitatie van de dienst tot 2012 in Duitsland via e-Plus en in België via Base.

Bekijk alle diensten vermeld in de advertentie, door te clicken op de illustratie.

I-mode was een tekstdienst, vergelijkbaar met Teletekst, alleen anders in presentatie en formaat. Het verscheen in een tijdperk vlak voor mobiel internet. En het is dan ook niet verwonderlijk dat het de dienst slechts 5 jaar operationeel bleef in Nederland, Duitsland en België. Na 2007 was de i-Mode hype (als die er überhaupt al was) voorbij. KPN heeft er niet veel aan verdient, aangezien er driftig met cijfers gegoocheld werd.

Voor de i-modedienst was een speciaal toestel nodig. Informatieleveranciers mochten dan wel internetpagina’s hebben, maar zij moesten voor i-mode pagina’s herschrijven. Van scalability was geen sprake. Bovendien moesten de pagina’s de KPN keuringsdienst passeren. Deze dienst keek naar het formaat, lengte van regels en het aantal tekens. Officieel keek de dienst niet naar de inhoud. Voordeel van de keuringsdienst was wel dat de content kwalitatief goed was.  

  

I-mode had iets van teletekst. Voor die dienst was een decoder op televisie nodig. Het was een tekstdienst, die 24 regels en maximaal 960 tekens per pagina bevatte. Ook i-Mode tekst kon alleen op een speciale telefoon worden ontvangen en de hoeveelheid informatie was gelimiteerd. I-mode gebruikers kregen toegang tot diensten als e-mail, sportuitslagen, weersverwachtingen, spelletjes, beurskoersen en besteldiensten. Op zich was dat niet zo verwonderlijk, aangezien deze diensten ook al op internet beschikbaar waren en bijvoorbeeld met mobiele telefoons als Nokia Communicators bereikbaar waren.

I-mode heeft slechts een levenscyclus van vijf jaar gehad, terwijl de licentie voor tien jaar was uitgegeven.  I-Mode is in feite ingehaald door mobiel internet. Of i-mode had weinig levenskans aangezien mobiel internet reeds bestond, maar een kostbare telefoon nodig had en moeilijk te configureren was. Toen deze problemen rond 2005 waren opgelost, nam het enthousiasme voor i-mode snel af. Voor internet was ook een aparte telefoon nodig, een zgn. smart phone, maar dan kon men internet krijgen zoals het was en niet de beperkte tekstdienst van i-Mode.

En zoals met meer falende diensten gebeurde, werd ook bij i-mode gebruikt gemaakt van de nieuwe-mediatrukendoos. KPN loog over de aantallen in gebruik zijnde toestellen. De informatieleveranciers merkte de discrepanties tussen de opgave van toestellen en de gebruiksgetallen van de sites en trokken hun conclusies.

Voor meer over de nieuwe-mediatrukendoos zie aflevering 2.